

و آفتاب بغلم میکند
پشت میز ادارهام میگذارد
دیگر غروب است
آفتاب هم به خانهی خود میرود
نمیدانم راه خانهی من کدام است
*********************************************
امآ بــــدون که دارمِـــت!!!
هســـتی...
همــیشه...
هرجـــآ...
فقط ...
در آغــــوش دیگری!!!
****************************************************
تو در کدام ثانیه می آیی
بگو ساعتها را
در همان لحظه نگاه دارم
میخواهم
سیر تماشایت کنم
بیاید بنشیند فقط سکوت کند
من هـی حرف بزنم
...
و بزنم و بزنم
تا کمی کم شود از این همه بار
بعد بلند شود و برود
نه نصیحتی نه.....
انگار نه انگار!!
رد گام هایت را که می گیرم
از تو دور تر می شوم
گویی کفش هایت را بر عکس پوشیده ای
چتری میخواهم
از ابرهای تیره
که خیسم کند
سایبانی از آفتاب
تا بسوزاندم
فردا
به میهمانی طوفان خواهم رفت
و گیسوانم را
به باد خواهم داد !
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: